Terapia grupowa, szczególnie ta skierowana do osób z doświadczeniem DDA/DDD, jest przestrzenią wymiany doświadczeń, wsparcia i głębokiej pracy nad sobą. Ale bywa, że dynamika grupy zostaje zaburzona przez jedno z wyzwań komunikacyjnych – gadulstwo. Kiedy jedna osoba mówi zbyt długo lub często, pozostali uczestnicy mogą czuć się niewysłuchani. Jak więc znaleźć balans i zadbać o to, by każdy miał przestrzeń do wypowiedzi?

Czym jest gadulstwo w terapii grupowej?

Gadulstwo nie jest tylko nadmiarem słów. Może przybierać różne formy, takie jak:

• Snucie długich opowieści – rozbudowane historie pełne szczegółów, które nie prowadzą do pracy nad emocjami.
• Monopolizowanie czasu grupy – dominowanie rozmowy i trudność w oddaniu głosu innym.
• Unikanie rozmowy o emocjach – zastępowanie refleksji na temat uczuć szczegółowym opowiadaniem o faktach.

Dlaczego gadulstwo może być problematyczne?

Terapia grupowa to miejsce, gdzie liczy się równowaga. Jeśli jedna osoba mówi za dużo, mogą pojawić się trudności:

• Brak przestrzeni dla innych – osoby mniej wylewne mogą czuć się pominięte i tracić motywację do udziału.
• Unikanie konfrontacji z emocjami – gadulstwo może pełnić funkcję obronną, odsuwając od realnej pracy nad sobą.
• Napięcie w grupie – uczestnicy mogą czuć frustrację, jeśli ich potrzeba wypowiedzi nie jest respektowana.

Jak radzić sobie z gadulstwem w terapii grupowej?

1. Informacja zwrotna – klucz do świadomości

Często osoba, która mówi za dużo, nie zdaje sobie z tego sprawy. Ważne jest, aby w sposób konstruktywny dać jej informację zwrotną, np.: „Zauważyłam, że często zabierasz głos. Chciałabym usłyszeć, co inni mają do powiedzenia”.

2. Zachęcanie do dzielenia się emocjami

Nie chodzi o to, by mówić mniej, ale by mówić bardziej esencjonalnie. Można pomóc uczestnikom przenieść uwagę z opowieści na emocje: „Opowiadasz o tym, co się wydarzyło, ale powiedz – jak się z tym czułeś?”.

3. Strukturyzowanie wypowiedzi

Prowadzący może zaproponować techniki, które pomogą lepiej organizować wypowiedzi:

• Ćwiczenia niedokończonych zdań – np. „Najbardziej czuję…”
• Limit czasu na wypowiedź – wprowadzenie ram czasowych pozwala uniknąć dominacji jednej osoby.

4. Świadomość mechanizmów obronnych

Gadulstwo często nie jest świadomym działaniem – może wynikać z potrzeby kontroli, lęku przed ciszą lub chęci bycia zauważonym. Pomocne może być delikatne zwrócenie uwagi: „Zastanów się, czy ilość słów nie jest formą unikania pracy nad sobą”.

Jak pracować nad gadulstwem we własnej komunikacji?

Jeśli dostrzegasz u siebie tendencję do mówienia za dużo, oto kilka strategii:

1. Zanim coś powiesz, zapytaj siebie: „Czy to wnosi wartość do rozmowy?”
2. Skup się na uczuciach, nie tylko na faktach – zamiast opowiadać o wydarzeniach, skoncentruj się na tym, co czujesz.
3. Daj przestrzeń innym – po swojej wypowiedzi zatrzymaj się i zapytaj: „Czy ktoś chciałby coś dodać?”.
4. Poproś o informację zwrotną – zapytaj grupę, jak odbierają twoje wypowiedzi.

Korzyści z ograniczenia gadulstwa

• Lepsza równowaga w grupie – każdy uczestnik ma przestrzeń do wypowiedzi.
• Większe skupienie na emocjach – mniej słów, więcej autentycznej pracy nad sobą.
• Budowanie głębszych relacji – słuchanie innych wzmacnia więzi i zwiększa empatię.

Terapia grupowa, zwłaszcza DDA/DDD, to przestrzeń do nauki świadomej komunikacji. Gadulstwo bywa formą unikania emocji, ale może też zaburzać dynamikę grupy. Dzięki konstruktywnej informacji zwrotnej, strukturze wypowiedzi i pracy nad własnym stylem komunikacji można stworzyć bardziej wspierające i efektywne środowisko terapeutyczne. Pamiętaj – nie chodzi o ilość słów, ale o ich jakość i autentyczność.