Wewnętrzny Krytyk to bardzo osobliwe stworzenie. Zamieszkuje ludzki umysł i niczym kameleon przybiera różne formy: komentatora, narratora, sędziego, sabotażysty, nieudolnego pomocnika, a nawet sadystycznego tyrana lub kata.

Czasem kopiuje głosy z naszej przeszłości. Używa słów i tonu głosów naszych rodziców, nauczycieli, rówieśników. 

Ma nieograniczony dostęp do naszych doświadczeń z przeszłości i wykształconych na tej bazie przekonań, standardów, norm i reguł. Porównuje z nimi nasze cechy i zachowania, a następnie wydaje werdykt. Osądzanie nas to zdecydowanie jedna z ulubionych aktywności Wewnętrznego Krytyka.

Ile razy w swojej głowie słyszałeś/słyszałaś ten głos, który podcina Ci skrzydła i sprawia, że wycofujesz się z ważnych dla Ciebie aktywności?
 „nie dam rady…”
 „co inni powiedzą…”
„to moja wina…”
„jestem beznadziejny…”
„nie zasługuję na miłość i szczęście…”
„jestem bezwartościowa i wybrakowana…”
„na pewno mi się nie uda…”